Ik werkte al bijna 25 jaar bij de politie toen ik daadwerkelijk heb ervaren hoe afgestompt en emotieloos ik inmiddels geworden was. Laat op de avond was er in ons district een man doodgereden. Samen met een collega moesten wij de ruim 80 jarige ouders van het slachtoffer het slechte nieuws overbrengen. Hun enige zoon die hun zaak had overgenomen was dood. Ik heb het slechte nieuws zo tactvol mogelijk gebracht en daar sta je dan……het verdriet bij de ouders was overweldigend. Ik stond erbij en keek er naar. Het deed mij niets, echt helemaal niets.
Op de terugweg naar huis heb ik het besluit genomen dat ik ander werk moest gaan zoeken.
Nog steeds overkomt het mij af en toe dat ik mij emotioneel af kan sluiten. “Voelen” waar hebben ze het over.
Gelukkig heb ik de laatste jaren veel geleerd over trauma.
Gelukkig ben ik op tijd gestopt.
Gelukkig ben ik met mezelf aan de slag gegaan.
Gelukkig herken ik nu bij mij zelf dat ik mij soms weer af wil sluiten en kan ik daar nu mee omgaan.
Met deze ervaring en kennis wil ik graag andere mensen helpen. Ik coach met hulp van mijn IJslandse paarden die heel goed in staat zijn om “achter de opgebouwde muur” te spiegelen hoe het werkelijk met iemand gaat.
Ik heb opleidingen over trauma gevolgd bij Caprilli Coaching, Martine Huurmans van Beleving in Beeld en Innerqi.
